ՔԱՂԱՔԱՑԻԱԿԱՆ ՊԱՇԱՐԸ ԵՎ ՈՐԱԿԸ ԱՊՐԻԼԻ 9-ԻՆ ԱՅՆ ՉԷՐ
Image may be NSFW.
Clik here to view.
«Ժառանգություն» կուսակցության նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը այսօր պատասխանելով դիտարկմանը, որ ամիսներ առաջ իր Մոսկվա կատարած այցից հետո կարծես թե միանգամից ընդհատակ անցավ և հայտնի չէր, թե ուր է և ինչով է զբաղված, ասաց.
«Արժանի եմ այդ հարցադրմանը, արժանի եմ: Նախ ոչ մի բան Մոսկվայով պայմանավորված չի, ոչ էլ Վաշինգտոնով կամ Բրյուսելով: Ես եղել եմ թե՛ Մոսկվայում, թե՛ Վաշինգտոնում, թե՛ Լոս Անջելոսում, թե՛ Պոլսում՝ ամեն տեղ կատարելով իմ քայլերը որպես ՀՀ քաղաքացի, բարձրաձայնելով մեր խնդիրները թե՛ ժողովրդավարական, թե՛ ազգային մարտահրավերների մասին և ոչ մի մայրաքաղաք չի կարող պայմանավորել հայաստանյան իմ գործողությունները կամ ընդհանրապես Հայաստանի Հանրապետության մարտահրավերների պատասխանները : Ես գնում եմ տարբեր տեղեր տարբեր առաքելություններով: Այնպես զուգադիպեց, որ ինձ Մոսկվա հրավիրողները ասացին, որ դա մնա խորհրդապահական:
Ես խոսել եմ ապրիլի 9-ի մասին, բայց այս պայքարը տևական պայքար է, ապրիլի 9-ով չի պայմանավորվում: Ապրիլի 9-ին իմ կարծիքով եղավ աննախադեպ երդմնակալություն ժողովրդի կողմից և եղան ակնկալիքներ, որոնք չիրականացան: Շատերը ունեին ակնկալիքներ և տարբեր ակնկալիքներ՝ մեկը ուներ ընդհարման ակնկալիք, մյուսը ուներ վարչապետ դառնալու ակնկալիք, երրորդը ուներ իր հատուկ վերաբերմունքը, բայց ակնհայտ է, որ քաղաքացիական պաշարը, քաղաքացիական ռեսուրսը ապրիլի 9-ին երկարատև պայքարի այդ հանգրվանում այնպիսին չէր ո՛չ քանակով, ո՛չ որակով , որ որևէ մեկի ախորժակը բավարարվեր: Եվ ես քանի անգամ խնդրել եմ, որ մեր համաքաղաքացիները հասկանան, որ սա երկարատև պայքար է: Մի օրով չի ավարտվի: Իմ մեղքը կարող է նրանում լինի, որ ես այնպիսի վստահության կամ ինքնավստահության մասնակից դարձա, որ ժողովուրդը կարծեց, որ այդ օրը ինչ-որ բան ՝ աստեղային, առեղծվածային պիտի լինի»:
Մարինե Բարսեղյան
